بهشتیان در صف ایستاده بودند و نوبت خود را انتظار می کشیدند.دروازه بهشت باز شد و فرشته ها پیش از   هرکس جوانمرد را فراخواندند تا وارد بهشت شود.

بهشتیان اعتراض کردندو چرایش را پرسیدند و گفتند:مگر جوانمرد چه کرده است که پیش از دیگران به بهشت می رود؟!

فرشته ها گفتند:شما نمی دانید که او چه کرده است.خداوند به همه فکرت داد اما او از فکرت به هیبت رسید و از هیبت به محبت و از محبت به حکمت و زیبا تر ان بود که او حکمتش را به شفقت بدل کرد.

شما نبودید و  نمی دانید که او با شفقتش چه می کرد. او بود که شب و روز برای مردم دعا می کرد  و میخواست به جای همه مردم بمیرد تا هیچ کس طعم مرگ را نچشد!

او بود که می خواست حساب همه مردم را از او بکشند تا در قیامت حسابی برای کسی نماند !

او بود که از خدا خواهش می کرد به جای همه مجازات شود تا دوزخ از گناهکاران خالی بماند.

حالا بهشت و نوبت اولین کمترین چیزی است که باید به او داد.

جوانمرد اما بهشت و نوبت اولین را قبول نکرد. او از میان همه پاداش ها تنها خوشنودی خدا را برداشت و بهشت و نوبتش را هم به دیگران بخشید!